سال 97 در حالی پایان یافت که جمهوری اسلامی ایران در جبهه های متعددی با دشمنی آمریکا و هم پیمانان آن مواجه بود. ایجاد ناامنی در مرزهای غربی و جنوب شرقی کشور که به شهادت تعدادی از پاسداران امنیت منجر شد، رفت و آمدهای دیپلمات های آمریکا به منطقه جهت ایجاد ناتوی عربی در مقابل جمهوری اسلامی ایران، اعمال شدیدترین تحریم ها توسط آمریکا در حوزی نفتی و بانکی، سیاست تعللی اروپا در قبال تعهدات برجامی خود و ... تنها بخشی از رفتار خصومت آمیز غرب در قبال کشورمان بود. آنها با اقدامات این چنینی اهداف متعددی را دنبال می کردند که از جمله می توان به انتظار شورش مردمی، تجزیه طلبی برخی از نقاط کشور و القای ناکارآمدی جمهوری اسلامی ایران در بین مردم اشاره کرد.
چند اتفاق مهم در سال 97 تمام سناریو های غرب را نقش بر آب کرد که جا دارد به چند مورد از آن اشاره کنیم. امیدواری مردم نسبت انقلاب و توانایی نظام در حل بحران اقتصادی، افزایش 20 درصدی حضور مردم در راهپیمایی 22 بهمن علی رغم مشکلات معیشتی مردم، بیانیه گام دوم رهبری و استقبال مردم و جریان های سیاسی با گرایشات مختلف از آن، حضور خیره کننده مردم در تشیع پیکر شهدای مرزبان در اصفهان و... همگی باعث ایجاد ناامیدی در دل دشمنان قسم خورده جمهوری اسلامی ایران گردید. رفتار نظام اسلامی در سال گذشته باعث خواهد شد که سال 98 سالی متفاوت و توأم با موفقیت برای کشورمان باشد. از آنجایی که سیاست برجامی نفعی برای کشور و جریان سیاسی حاکم در دولت نداشت، باعث شد که دولت سیاست منطقه ای و نگاه به شرق را بصورت جدی تر دنبال کند. سفر رئیس جمهور به عراق نقطه عطف تغییر در رفتار سیاست خارجی کشورمان بود که این موضوع با سفر نخست وزیر عراق در سال جاری تداوم خواهد یافت. براساس اظهار نظر برخی از سیاست مداران آمریکا و همچنین برخی از اندیشکده های آمریکا، تحریم های آمریکا عملا کارایی خود را در قبال ایران در حال از دست دادن است و آنچه که امروز از تحریم آمریکا صحبت به میان می آید بیشتر جنبه تبلیغاتی و روانی دارد تا عملی. به عقیده آنها، آمریکا باید تحریم را در قبال ایران کنار بگذارد و به فکر سیاست تعامل باشد. به عقیده کارشناسان چنانچه ترامپ به سیاست به اصطلاح فشار حداکثری خود همچنان ادامه دهد باعث بی اعتباری آمریکا نزد کشورهای مختلف خواهد شد.
از طرف دیگر به دلیل ناکارآمدی سیاست فشار حداکثری، ممکن است این سیاست در انتخابات آینده ریاست جمهوری آمریکا، تبدیل به پاشنه آشیل ترامپ گردد، انتظار می رود ترامپ و مشاورانش در این زمینه تأمل کنند و در جهت تغییر سیاست خود دست به اقداماتی بزنند. لذا با توجه به مطالب مطرح شده، درباره وضعیت اقتصادی و سیاسی کشورمان در سال 98 چند نکته قابل ذکر است؛
1-تغییر نگاه در دولت از غرب به سیاست منطقه ای باعث ایجاد روزنه های اقتصادی متعددی برای کشورمان خواهد شد و از این رو منابع ارزی کشور بهتر تأمین می شود. از طرف دیگر وجود چنین سیاستی باعث تحرک و رفت و آمدهای بیشتر به کشورهای همسایه توسط دولت خواهد شد که این امر در مرحله اول باعث بازاریابی برای محصولات تولیدی کشور خواهد شد و در مرحله بعدی باعث همکاری بیشتر کشورهای همسایه در حوزه های سیاسی، امنیتی، اقتصادی و .. خواهد شد و این به معنای تزلزل بیشتر تحریم ها علیه جمهوری اسلامی ایران است. بنابراین از سال 98 بعنوان سال گشایش اقتصادی نیز نام می برند.
2-از آنجایی که برخی از مشکلات به وجود آمده در سال 97 به جهت عملیات روانی دشمن بود لذا آگاهی مردم و طیف های مختلف سیاسی، سیاست عملیات روانی دشمن را با شکست مواجه خواهد شد.
3-در شش سال گذشته سیاست حل مشکلات کشور، نگاه به بیرون بود که این سیاست خوشبختانه هم در بین آحاد مردم و هم در بین اکثر مسولین دولتی تا حد زیادی تبدیل به سیاست نگاه به داخل شده است که همگی در حال تلاش برای رفع مشکلات هستند.
درپایان می توان چنین نتیجه گیری نمود که با همراهی و مقاومت مردم، موفقیت ها و پیروزی های محور مقاومت در منطقه ادامه خواهد یافت و تحریم آمریکا در حوزه نفتی با تدابیر مختلف سیاسی و اقتصادی شکست خواهد خورد و تحریم حوزه بانکی نیز با وجود از سرگیری سیاست حذف دلار در ارتباطات اقتصادی با همسایگان بی اثر خواهد شد و شکست سنگین، سهم آمریکا در سال 98 است.
منبع: سایت بصیرت - ۲۳فروردين ۱۳۹۸
